معده به‌عنوان یکی از قسمت‌های اصلی و مهم دستگاه گوارش است که وظیفه هضم غذا را دارد. حال از این طریق عوامل میکروبی بسیار زیادی وارد معده می‌شود. این باکتری‌ها می‌توانند بیماری‌های متعددی در معده به وجود بیاورند.
آنچه در این مقاله می‌خوانیم:به رشد غیر طبیعی بافت که در قسمت لایه داخلی اندام درونی بدن اتفاق می‌افتد پولیپ معده می‌گویند. این نوع بیماری در مراحل اولیه بدون هیچ نوع علائمی ظاهر می‌شود، قطعاً تشخیص این نوع بیماری برای پزشک سخت است. نوع پولیپ بر اساس نوع زائده‌ها و قسمتی که در آن بافت رشد کرده‌اند، متفاوت است. حال در بسیاری از مواقع علائم این بیماری مشابه دیگر بیماری‌های گوارشی خواهد بود. به‌همین سبب با دیگر بیماری‌های معده اشتباه تشخیص داده می‌شود. بسیاری از افراد بر این باورند که پولیپ همان سرطان معده است. در بسیاری از مواقع تمامی پولیپ‌ها نمی‌توانند سرطانی باشند و در مراحل اولیه می‌توان به راحتی آن‌ها را درمان کرد.
اغلب پولیپ‌های معده بدون علامت هستند. آن‌ها ممکن است هنگام معاینه‌ی بیمار به دلیل ابتلا به سایر مشکلات معده یافت شوند. با این حال، هنگامی که پولیپ علامت ایجاد می‌کند، ممکن است علائم زیر را مشاهده کنید؛
اگر پولیپ بدون علامت و غیرسرطانی باشد، ممکن است به هیچ درمان خاصی نیاز نداشته باشد. گاهی اوقات، پزشکان برداشتن پولیپ‌های بزرگ معده را که احتمال دارد سرطانی شوند، توصیه می‌کنند. با این حال، آن‌ها از برداشتن پولیپ‌های کوچکتر معده خودداری می‌کنند. چون این کار می‌تواند عوارض جانبی ناخواسته‌ای مثل خونریزی را به دنبال داشته باشد.
برای درمان پولیپ معده می‌توان از روش‌های دیگری هم استفاده کرد. به‌عنوان مثال، عفونت هلیکوباکتر پیلوری باعث التهاب مزمن معده می‌شود که این موضوع می‌تواند در ایجاد پولیپ‌های هایپرپلاستیک نقش داشته باشد. در حدود ۷۰ درصد موارد، افراد مبتلا به GHP متوجه می‌شوند که پولیپ معده‌ی آن‌ها بعد از درمان عفونت برطرف می‌شود.
با توجه به اینکه ممانعت از ترشح اسید معده باعث ایجاد پولیپ‌های غده‌ی فوندیک می‌شود، تغییر رژیم غذایی می‌تواند روی این نوع پولیپ‌ها تأثیر داشته باشد. بعضی شواهد نشان می‌دهند که الگوهای غذایی خاصی می‌توانند ترشح اسید معده را کاهش دهند. با این حال، هیچ تحقیقی وجود ندارد که نشان دهد مداخلات تغذیه‌ای در درمان پولیپ معده بیخطر و مؤثر هستند.
لایه داخلی معده از پوشش سلولی به نام اپیتلیال تشکیل شده است. در اغلب موارد پولیپ‌های معده در این بخش ظاهر می‌شوند و می‌توان گفت پولیپ‌های اپیتلیال شایع‌ترین نوع این عارضه به‌شمار می‌آیند. به‌طور کلی این عارضه شامل پولیپ معده خوش‌خیم (غیرسرطانی) و پولیپ معده بدخیم هستند.
در زیر با انواع این بیماری بیشتر آشنا خواهید شد:
این نوع پولیپ‌ها بسیار شایع است و در طول آندوسکوپی پیدا می‌شوند. آن‌ها در فوندوس یا قسمت بالایی معده جای می‌گیرند و به صورت برجستگی‌های کوچک رشد می‌کنند. پولیپ‌های غدد فوندیک (FGPs) به ندرت سرطانی می‌شوند و باید آن را پولیپ معده خوش خیم دانست.
این شکل از پولیپ‌های معده با نام اختصاری (GHPs) دومین نوع شایع هستند که به صورت دسته‌ای در سراسر معده پراکنده می‌شوند. معمولا پولیپ هایپرپلاستیک را می‌توان در نزدیکی زخم‌معده پیدا کرد.
این عارضه به شدت با اختلالات تحریک‌کننده معده مانند گاستریت مزمن، گاستریت هلیکوباکتر پیلوری و کم‌خونی مرتبط است. خطر سرطانی شدن در پولیپ‌های GHPs بسیار جزئی خواهد بود اما در صورت عدم درمان اختلالات مزمن به‌خصوص گاستریت می‌تواند خطر سرطان در پوشش معده را افزایش دهد.
پولیپ‌های آدنوماتوز شایع‌ترین نوع پولیپ معده بدخیم محسوب می‌شوند که در قسمت بالای آنتروم معده بروز پیدا می‌کنند. این رشد اغلب می‌تواند پیش‌ساز سرطان معده باشد. آن‌ها اغلب در افراد مبتلا به التهاب معده ظاهر می‌شوند که می‌تواند پوشش معده را از بین ببرد.
به‌دلیل افزایش خطر سرطان تمام پولیپ‌های آدنوماتوز باید برداشته شوند. برداشتن پولیپ معده با آندوسکوپی انجام می‌شود. اگر تعداد پولیپ‌ها زیاد و سطح گسترده‌ای از معده را درگیر کرده باشد، پزشک گزینه جراحی را توصیه می‌کند.
عده می‌تواند درگیر عارضه‌های گوناگون شود، از ورم معده گرفته تا ایجاد پولیپ معده. در بیشتر مواقع، پولیپ‌های معده بدون علامت هستند. بنابراین، بسیاری از افراد مبتلا از وجود آن‌ها در معده‌ی خود مطلع نیستند. اگر پزشکان در حین آندوسکوپی پولیپ‌های کوچک را مشاهده کنند، ممکن است برداشتن آن‌ها را توصیه نکنند. با این حال، گاهی اوقات برای تأئید خوش‌خیم بودن پولیپ باید آزمایش‌های بیشتری انجام شود.
0 دیدگاه