بر اساس تازهترین تحقیقات و بیانیههای معتبرترین سازمانهای جهانی بهداشتی، هیچ گونه شواهد علمی قطعی وجود ندارد که بتواند ارتباط مستقیم و قانعکنندهای میان استفاده از ضد تعریقها و افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه اثبات نماید. با این وجود، نگرانیهای بسیار متعددی پیرامون این موضوع وجود دارد و هدف این مقاله از مجله دکتر روغنی، بررسی جامع و علمی این مسئله است تا شما بتوانید با اطلاعات دقیق، به دور از شایعات رایج و اطلاعات نادرست، تصمیمگیری آگاهانهتری داشته باشید.

ابتدا تفاوت میان دو محصول رایج در بهداشت شخصی را مشخص خواهی کرد:
بیشتر نگرانیها درباره ارتباط میان این محصولات و سرطان سینه، به وجود ترکیبات آلومینیوم در ضد تعریقها مربوط میشود و نه به دئودورانتها.
نگرانیهای مربوط به ارتباط میان ضد تعریقها و سرطان سینه عمدتاً از انتشار ایمیلها و پستهای ویروسی در اوایل دهه 2000 میلادی نشأت گرفته است. این شایعات بر اساس دو فرضیه اصلی شکل گرفتند که هر دو از نظر علمی مورد تردید قرار گرفتهاند:
برای رفع ابهام و بررسی این ادعاها، در ادامه به تحلیل علمی هر یک از این موارد میپردازیم تا تصویری روشن و مستند از رابطه احتمالی میان ضد تعریقها و سرطان سینه ارائه دهیم.
آلومینیوم کلراید و ترکیبات مشابه، مواد فعال اصلی در بسیاری از ضد تعریقها به شمار میروند. اما آیا واقعاً این ماده میتواند خطری برای سلامتی ایجاد کند؟
نگرانیها بر اساس این فرضیه شکل گرفتهاند که ترکیبات آلومینیوم از طریق پوست (بهویژه زمانی که پوست پس از اصلاح حساس یا آسیبدیده است) جذب شده و وارد بدن میشوند. گفته میشود این ترکیبات ممکن است رفتاری مشابه هورمون استروژن داشته باشند. از آنجا که استروژن میتواند رشد سلولهای سرطانی سینه را تقویت کند، این تصور به وجود آمده که آلومینیوم نیز ممکن است اثر مشابهی داشته باشد و خطر سرطان سینه را افزایش دهد.

تحقیقات جامع و گستردهای که در این زمینه انجام شده، فرضیههای مطرح شده درباره آلومینیوم را تأیید نکردهاند.
از این رو، شواهد علمی فعلی آلومینیوم موجود در ضد تعریقها را به عنوان یک عامل خطر اساسی برای سرطان سینه تلقی نمیکنند. این نکته یک جنبه کلیدی در فهم دقیق رابطه بین ضد تعریقها و سرطان سینه است.
همچنین پیشنهاد میشود مقاله دستورالعمل های جدید غربالگری سرطان پستان را نیز مطالعه نمایید.
پارابنها گروهی از مواد نگهدارنده هستند که به منظور جلوگیری از رشد باکتریها و قارچها در محصولات آرایشی و بهداشتی، از جمله برخی ضد تعریقها، به کار میروند.
چرا پارابنها ممکن است موجب نگرانی شوند؟
نگرانیها از آنجا نشأت میگیرد که پارابنها میتوانند اثرات استروژنی ضعیفی از خود نشان دهند. در یک تحقیق در سال 2004، مقادیر اندکی از پارابن در نمونههای تومور سینه شناسایی شد که این مسئله بحث در مورد ارتباط بین ضد تعریقها و سرطان سینه را شدت بخشید.
شواهد علمی چه نکاتی را روشن میسازند؟
به طور کلی، جامعه علمی بر این باور است که پارابنهای موجود در محصولات آرایشی تأثیر معناداری در افزایش خطر سرطان سینه ندارند و شواهد کافی برای اثبات ارتباط بین ضد تعریقها و سرطان سینه از این طریق وجود ندارد.
یکی از باورهای نادرست رایج این است که عرق کردن یک راه اصلی برای خارج کردن سموم از بدن به شمار میآید و استفاده از ضد تعریقها میتواند منجر به تجمع مواد سمی در غدد لنفاوی زیر بغل شود.
بنابراین، مسدود کردن غدد عرق زیر بغل تأثیر قابل توجهی بر توانایی بدن در سمزدایی نخواهد داشت. این افسانه هیچ شواهد علمی محکمی برای اثبات ارتباط بین استفاده از ضد تعریقها و سرطان سینه ارائه نمیدهد.
بر اساس شواهد علمی موجود، هیچ دلیل پزشکی معتبر برای توقف استفاده از ضد تعریقها به منظور پیشگیری از سرطان سینه وجود ندارد. در این زمینه، تصمیمگیری کاملاً بستگی به فرد دارد.
در صورتی که نگران هستید و تمایل به احتیاط دارید، گزینههای متعددی در دسترس است:
مهم است که تمرکز و توجه خود را از نگرانیهای بیاساس (مانند ارتباط بین ضد تعریقها و سرطان سینه) به سوی عواملی که واقعاً خطرناک و قابل کنترل هستند، معطوف کنید.

به جای نگرانی در مورد ارتباط بین ضد تعریقها و سرطان سینه، بهتر است با عواملی که علم به طور قطعی آنها را به عنوان عوامل خطر شناسایی کرده، آشنا شوید و تلاش کنید تا آنها را مدیریت کنید:
عوامل غیرقابل تغییر
عوامل مرتبط با سبک زندگی (قابل کنترل)
عدم فعالیت بدنی: زندگی بیتحرک میتواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.
تمرکز بر فعالیت بدنی منظم، حفظ وزن سالم، رعایت یک رژیم غذایی متعادل و محدود کردن مصرف الکل، اقداماتی بسیار مؤثرتر برای کاهش خطر سرطان سینه به شمار میروند نسبت به کنار گذاشتن ضد تعریقها.
در نهایت، تمام شواهد علمی معتبر ما را به یک نتیجهگیری مشخص هدایت میکند: نگرانی از ارتباط بین ضد تعریقها و سرطان سینه عمدتاً بر پایه شایعات و تئوریهای رد شده است و نه واقعیتهای علمی. دههها تحقیق نتوانسته است ارتباط معنادار و مستقیمی بین این دو پدیده شناسایی کند.
در حالی که بحث پیرامون این موضوع همچنان ادامه دارد، جامعه پزشکی به طور کلی بر این باور است که استفاده از این محصولات ایمن است. در نهایت، انتخاب نهایی با شماست؛ اما باید تأکید کرد که این تصمیم باید مبتنی بر علم و منطق باشد و نه بر پایه ترس و ابهام. سلامت شما بسیار ارزشمندتر از آن است که تحت تأثیر اطلاعات نادرست قرار گیرد. بنابراین، بر پیشگیریهای واقعی و سبک زندگی سالم تمرکز کنید. این بهترین شیوه برای مراقبت از خودتان است. همچنین قرص ایمیونیس را نیز ببینید.
0 دیدگاه