رابطه ضد تعریق‌ها با سرطان سینه: آیا واقعاً نگران‌کننده است؟

• دسته بندی: دانستنی های پزشکی/ اخبار/

بر اساس تازه‌ترین تحقیقات و بیانیه‌های معتبرترین سازمان‌های جهانی بهداشتی، هیچ گونه شواهد علمی قطعی وجود ندارد که بتواند ارتباط مستقیم و قانع‌کننده‌ای میان استفاده از ضد تعریق‌ها و افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه اثبات نماید. با این وجود، نگرانی‌های بسیار متعددی پیرامون این موضوع وجود دارد و هدف این مقاله از مجله دکتر روغنی، بررسی جامع و علمی این مسئله است تا شما بتوانید با اطلاعات دقیق، به دور از شایعات رایج و اطلاعات نادرست، تصمیم‌گیری آگاهانه‌تری داشته باشید.

ضد تعریق با دئودورانت چه فرقی دارد؟ 

ابتدا تفاوت میان دو محصول رایج در بهداشت شخصی را مشخص خواهی کرد:

• ضد تعریق‌ها (Antiperspirants): این محصولات حاوی ترکیبات مبتنی بر آلومینیوم هستند که با مسدود کردن موقت مجاری تعریق، میزان تولید عرق را کاهش می‌دهند. هدف اصلی آن‌ها جلوگیری از رطوبت و خیس شدن است.
• دئودورانت‌ها (Deodorants): این محصولات عملکرد متفاوتی دارند و جلوی تعریق را نمی‌گیرند. آن‌ها با استفاده از ترکیبات ضد باکتری یا رایحه‌های خوشبو، بوی ناخوشایند ناشی از فعالیت باکتری‌ها روی پوست را کنترل می‌کنند.

بیشتر نگرانی‌ها درباره ارتباط میان این محصولات و سرطان سینه، به وجود ترکیبات آلومینیوم در ضد تعریق‌ها مربوط می‌شود و نه به دئودورانت‌ها.

نگرانی‌های مربوط به ارتباط میان ضد تعریق‌ها و سرطان سینه عمدتاً از انتشار ایمیل‌ها و پست‌های ویروسی در اوایل دهه 2000 میلادی نشأت گرفته است. این شایعات بر اساس دو فرضیه اصلی شکل گرفتند که هر دو از نظر علمی مورد تردید قرار گرفته‌اند:

• جذب ترکیبات مضر: ادعا می‌شود که موادی مانند آلومینیوم و پارابن از طریق پوست وارد بدن شده و در غدد لنفاوی نزدیک سینه تجمع می‌کنند.
• جلوگیری از دفع سموم: این نظریه معتقد است که مسدود شدن تعریق مانع از دفع طبیعی سموم بدن شده و در نتیجه، این سموم در بافت سینه انباشته می‌شوند.

برای رفع ابهام و بررسی این ادعاها، در ادامه به تحلیل علمی هر یک از این موارد می‌پردازیم تا تصویری روشن و مستند از رابطه احتمالی میان ضد تعریق‌ها و سرطان سینه ارائه دهیم.

نقش آلومینیوم در ضد تعریق‌ها

آلومینیوم کلراید و ترکیبات مشابه، مواد فعال اصلی در بسیاری از ضد تعریق‌ها به شمار می‌روند. اما آیا واقعاً این ماده می‌تواند خطری برای سلامتی ایجاد کند؟

نگرانی‌ها بر اساس این فرضیه شکل گرفته‌اند که ترکیبات آلومینیوم از طریق پوست (به‌ویژه زمانی که پوست پس از اصلاح حساس یا آسیب‌دیده است) جذب شده و وارد بدن می‌شوند. گفته می‌شود این ترکیبات ممکن است رفتاری مشابه هورمون استروژن داشته باشند. از آنجا که استروژن می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی سینه را تقویت کند، این تصور به وجود آمده که آلومینیوم نیز ممکن است اثر مشابهی داشته باشد و خطر سرطان سینه را افزایش دهد.

تحقیقات انجام شده درباره رابطه ضد تعریق‌ها با سرطان سینه

تحقیقات جامع و گسترده‌ای که در این زمینه انجام شده، فرضیه‌های مطرح شده درباره آلومینیوم را تأیید نکرده‌اند.

• جذب بسیار اندک: مطالعات نشان داده‌اند که میزان آلومینیوم جذب‌شده از طریق پوست به طور قابل‌توجهی ناچیز است و تقریباً برابر با 0.012 درصد است. در واقع، بدن انسان از طریق غذا و آب، مقادیر بسیار بیشتری از آلومینیوم را دریافت می‌کند.
• عدم وجود ارتباط علمی: پژوهش‌های کلان و معتبر نتوانسته‌اند هیچ نوع ارتباط مستقیمی میان استفاده از ضد تعریق‌ها و افزایش خطر سرطان سینه شناسایی کنند. تحلیل دقیق رابطه این محصولات با سرطان سینه در مطالعات انسانی، نشان‌دهنده عدم وجود چنین ارتباطی است.

از این رو، شواهد علمی فعلی آلومینیوم موجود در ضد تعریق‌ها را به عنوان یک عامل خطر اساسی برای سرطان سینه تلقی نمی‌کنند. این نکته یک جنبه کلیدی در فهم دقیق رابطه بین ضد تعریق‌ها و سرطان سینه است.

همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله دستورالعمل های جدید غربالگری سرطان پستان را نیز مطالعه نمایید.

پارابن‌ها و ارتباط آن‌ها با سرطان سینه

پارابن‌ها گروهی از مواد نگهدارنده هستند که به منظور جلوگیری از رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها در محصولات آرایشی و بهداشتی، از جمله برخی ضد تعریق‌ها، به کار می‌روند.

چرا پارابن‌ها ممکن است موجب نگرانی شوند؟

نگرانی‌ها از آنجا نشأت می‌گیرد که پارابن‌ها می‌توانند اثرات استروژنی ضعیفی از خود نشان دهند. در یک تحقیق در سال 2004، مقادیر اندکی از پارابن در نمونه‌های تومور سینه شناسایی شد که این مسئله بحث در مورد ارتباط بین ضد تعریق‌ها و سرطان سینه را شدت بخشید.

شواهد علمی چه نکاتی را روشن می‌سازند؟

1. اثر استروژنی ضعیف: اثر استروژنی پارابن‌ها به میزان قابل توجهی کمتر از استروژن طبیعی بدن است و به نظر نمی‌رسد که تأثیر معناداری بر خطر ابتلا به سرطان داشته باشند.
2. عدم وجود رابطه علی: شناسایی پارابن در تومور به معنای این نیست که پارابن عامل ایجاد تومور بوده است. این ترکیبات در بسیاری از محصولات دیگر نیز وجود دارند.
3. حذف از فرمولاسیون‌ها: تحت فشار افکار عمومی، اکثر برندهای معتبر تولیدکننده ضد تعریق، به تدریج پارابن را از ترکیبات محصولات خود حذف کرده‌اند.

به طور کلی، جامعه علمی بر این باور است که پارابن‌های موجود در محصولات آرایشی تأثیر معناداری در افزایش خطر سرطان سینه ندارند و شواهد کافی برای اثبات ارتباط بین ضد تعریق‌ها و سرطان سینه از این طریق وجود ندارد.

آیا جلوگیری از تعریق، سموم را در بدن حبس می‌کند؟ 

یکی از باورهای نادرست رایج این است که عرق کردن یک راه اصلی برای خارج کردن سموم از بدن به شمار می‌آید و استفاده از ضد تعریق‌ها می‌تواند منجر به تجمع مواد سمی در غدد لنفاوی زیر بغل شود.

1. ۱. نقش کبد و کلیه‌ها: ارگان‌های اصلی سم‌زدایی در بدن، کبد و کلیه‌ها هستند. این ارگان‌ها مسئول فیلتر کردن مواد زائد و سموم از خون و حذف آن‌ها از طریق ادرار و مدفوع می‌باشند.
2. هدف اصلی تعریق: عملکرد اصلی عرق کردن تنظیم دمای بدن است، نه دفع سموم. بیش از 99 درصد عرق از آب تشکیل شده و تنها مقادیر ناچیزی از مواد معدنی و ترکیبات دیگر در آن وجود دارد.

بنابراین، مسدود کردن غدد عرق زیر بغل تأثیر قابل توجهی بر توانایی بدن در سم‌زدایی نخواهد داشت. این افسانه هیچ شواهد علمی محکمی برای اثبات ارتباط بین استفاده از ضد تعریق‌ها و سرطان سینه ارائه نمی‌دهد.

 آیا باید استفاده از ضد تعریق را متوقف کنیم؟

بر اساس شواهد علمی موجود، هیچ دلیل پزشکی معتبر برای توقف استفاده از ضد تعریق‌ها به منظور پیشگیری از سرطان سینه وجود ندارد. در این زمینه، تصمیم‌گیری کاملاً بستگی به فرد دارد.

در صورتی که نگران هستید و تمایل به احتیاط دارید، گزینه‌های متعددی در دسترس است:

• محصولات بدون پارابن: همان‌طور که اشاره شد، بیشتر محصولات جدید از پارابن عاری هستند.
• محصولات طبیعی: گزینه‌های متشکل از ترکیبات گیاهی نیز در بازار به راحتی قابل دسترسی هستند.
• دئودورانت‌های بدون آلومینیوم: این محصولات مانع از عرق کردن نمی‌شوند، اما بوی نامطبوع را کنترل می‌کنند.

  مهم است که تمرکز و توجه خود را از نگرانی‌های بی‌اساس (مانند ارتباط بین ضد تعریق‌ها و سرطان سینه) به سوی عواملی که واقعاً خطرناک و قابل کنترل هستند، معطوف کنید.

عوامل خطر واقعی سرطان سینه که باید روی آن‌ها تمرکز کنید

به جای نگرانی در مورد ارتباط بین ضد تعریق‌ها و سرطان سینه، بهتر است با عواملی که علم به طور قطعی آن‌ها را به عنوان عوامل خطر شناسایی کرده، آشنا شوید و تلاش کنید تا آن‌ها را مدیریت کنید:

عوامل غیرقابل تغییر

• جنسیت: زن بودن به عنوان اصلی‌ترین عامل خطر شناخته می‌شود.
• سن: با افزایش سن، به ویژه بعد از 50 سالگی، خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می‌یابد.
• سابقه خانوادگی و ژنتیک: وجود سابقه خانوادگی سرطان سینه یا جهش‌های ژنی نظیر BRCA1 و BRCA2 می‌تواند ریسک را بالا ببرد.

عوامل مرتبط با سبک زندگی (قابل کنترل)

عدم فعالیت بدنی: زندگی بی‌تحرک می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.

• اضافه وزن و چاقی: به ویژه بعد از یائسگی، این عامل می‌تواند تأثیرگذار باشد.
• مصرف الکل: حتی مصرف کم الکل نیز با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است.
• رژیم غذایی نامناسب: مصرف زیاد چربی‌های اشباع و غذاهای فرآوری شده می‌تواند ریسک را افزایش دهد.

تمرکز بر فعالیت بدنی منظم، حفظ وزن سالم، رعایت یک رژیم غذایی متعادل و محدود کردن مصرف الکل، اقداماتی بسیار مؤثرتر برای کاهش خطر سرطان سینه به شمار می‌روند نسبت به کنار گذاشتن ضد تعریق‌ها.

سخن پایانی

در نهایت، تمام شواهد علمی معتبر ما را به یک نتیجه‌گیری مشخص هدایت می‌کند: نگرانی از ارتباط بین ضد تعریق‌ها و سرطان سینه عمدتاً بر پایه شایعات و تئوری‌های رد شده است و نه واقعیت‌های علمی. دهه‌ها تحقیق نتوانسته است ارتباط معنادار و مستقیمی بین این دو پدیده شناسایی کند.

در حالی که بحث پیرامون این موضوع همچنان ادامه دارد، جامعه پزشکی به طور کلی بر این باور است که استفاده از این محصولات ایمن است. در نهایت، انتخاب نهایی با شماست؛ اما باید تأکید کرد که این تصمیم باید مبتنی بر علم و منطق باشد و نه بر پایه ترس و ابهام. سلامت شما بسیار ارزشمندتر از آن است که تحت تأثیر اطلاعات نادرست قرار گیرد. بنابراین، بر پیشگیری‌های واقعی و سبک زندگی سالم تمرکز کنید. این بهترین شیوه برای مراقبت از خودتان است. همچنین قرص ایمیونیس را نیز ببینید.