رفلاکس معده در نوزادان، که به اختصار GER نامیده می‌شود، یکی از مشکلات رایج گوارشی است که در ماه‌های ابتدایی زندگی مشاهده می‌شود. این وضعیت به طور کلی به معنای برگشت محتویات معده به مری است و می‌تواند از علائم خفیفی مانند برگشت شیر بعد از تغذیه آغاز شود. در برخی موارد، این علائم می‌توانند به وضعیت‌های جدی‌تری تبدیل شوند که نیاز به مداخله و درمان تخصصی پزشک دارد.
رفلاکس معده در نوزادان که به اختصار GER نامیده می‌شود، یکی از مشکلات رایج گوارشی است که در ماه‌های ابتدایی زندگی مشاهده می‌شود. این وضعیت به طور کلی به معنای برگشت محتویات معده به مری است و می‌تواند از علائم خفیفی مانند برگشت شیر بعد از تغذیه آغاز شود. در برخی موارد، این علائم می‌توانند به وضعیت‌های جدی‌تری تبدیل شوند که نیاز به مداخله و درمان تخصصی پزشک دارد.
رفلاکس معده در نوزادان یک وضعیت رایج است که تقریباً برای همه نوزادان اتفاق می‌افتد و معمولاً نیازی به نگرانی ندارد. در واقع، در ناحیه‌ای که مری به معده متصل می‌شود، عضله‌ای به نام دریچه وجود دارد که وظیفه‌اش کمک به حرکت طبیعی غذا به سمت معده و جلوگیری از برگشت آن به مری است. برای والدینی که به طور مکرر با مشکل رفلاکس در نوزادان مواجه می‌شوند، میبایست توضیح داد که عضله تحتانی مری در این نوزادان هنوز به طور کامل توسعه نیافته و قادر به جلوگیری از بازگشت محتویات معده نیست اما این وضعیت به طور معمول نگران‌کننده نیست. نگرانی زمانی آغاز می‌شود که نوزاد پس از 18 ماهگی همچنان به تجربه رفلاکس ادامه دهد.
رفلاکس در نوزادان در اغلب موارد به دلایل و عوامل مختلفی بستگی دارد و علائم آن بیشتر در شش ماه اول زندگی مشاهده می‌شود. در این دوره، نوزادان اغلب در حالت درازکش هستند و مری و اسفنکتر تحتانی مری هنوز به طور کامل رشد نکرده‌اند. به علاوه، بیشتر غذاهایی که نوزادان مصرف می‌کنند مایع است. با افزایش سن و رشد نوزاد، آن‌ها بیشتر وقت خود را در حالت نشسته یا ایستاده می‌گذرانند و به تدریج غذاهای جامد بیشتری را نیز مصرف می‌کنند. به همین دلیل، علائم رفلاکس معمولاً کاهش می‌یابد. درمان و مدیریت رفلاکس معده می‌تواند به کاهش علائم مرتبط با آن کمک کند. در نهایت، در برخی موارد، درمان سریع استفراغ در کودکان می‌تواند به بهبود رفلاکس نوزادان نیز مرتبط باشد.
بالا آوردن محتویات معده در حالت جهنده و با فشار در نوزادان معمولاً پس از تغذیه شیر اتفاق می‌افتد و در این حالت نوزاد مقداری از شیر را برمی‌گرداند. اما در صورتی که این استفراغ به شکلی غیرعادی و به صورت جهنده باشد، میبایست به آن توجه ویژه‌ای داشت. علائم نگران‌کننده شامل سکسکه‌های مکرر، وجود خون در مدفوع، تغییر رنگ محتویات بالا آمده به سبز، زرد یا حتی خون‌آلود، بروز علائمی مشابه آسم مانند سرفه‌های شدید و تنگی نفس، بیدار شدن ناگهانی از خواب، بدخلقی و عصبی شدن نوزاد، گریه‌های مکرر هنگام تغذیه یا بدغذا شدن و همچنین چنگ زدن به صورت و ناآرامی حتی در حین شیر خوردن است. این علائم می‌توانند نشانه‌های جدی‌تری باشند که نیاز به بررسی پزشکی دارند.
داروهای مورد استفاده برای درمان رفلاکس معده در نوزادان معمولاً به کار نمی‌روند. با این حال، پزشک ممکن است در شرایطی که مشکلات جدی‌تری وجود داشته باشد، یک داروی مسدودکننده اسید را برای مدتی کوتاه، مانند چند هفته یا چند ماه، تجویز کند. این داروها شامل فاموتیدین (Pepcid AC)، سایمتیدین (Tagamet HB) و امپرازول منیزیم (Prilosec) هستند.
درمان دارویی برای رفلاکس معده در نوزادان معمولاً فقط در موارد زیر انجام می‌شود:
در موارد بسیار نادر، ممکن است نوزاد نیاز به جراحی پیدا کند. این اقدام فقط در صورتی انجام می‌شود که نوزاد به اندازه کافی وزن اضافه نکند یا به دلیل رفلاکس دچار مشکلات تنفسی شود. در طی جراحی، دریچه بین مری و معده تقویت می‌شود تا از برگشت اسید به مری جلوگیری شود.
درمان‌های خانگی برای رفلاکس نوزاد می‌توانند به بهبود وضعیت و کاهش علائم کمک کنند. این روش‌ها شامل تغییرات ساده در تغذیه و مراقبت از نوزاد هستند که می‌توانند تأثیر مثبتی بر کاهش رفلاکس داشته باشند. لازم به ذکر است که استفاده از داروهای گیاهی برای نوزادان توصیه نمی‌شود.
با رعایت این تدابیر و روش‌های خانگی، می‌توانید به کاهش ناراحتی ناشی از رفلاکس در نوزادان کمک کنید. اما در صورتی که علائم ادامه داشته باشد یا علائم شدیدتری بروز کند، مشاوره با پزشک ضروری است تا از عدم وجود مشکلات جدی‌تر اطمینان حاصل شود.
همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله امگا 3 کلید آرامش و تمرکز در کودکان بیش فعال را نیز مطالعه نمایید.
حالا که با مفهوم رفلاکس نوزاد آشنا شده‌اید، بهتر است درباره نحوه بروز و دلایل آن نیز اطلاعات بیشتری کسب کنید. رفلاکس در نوزادان معمولاً ناشی از تحریک اسید معده و کمبود کالری به دلیل برگشت مکرر غذا است. اسید معده می‌تواند منجر به تحریک مری، حنجره و مجاری تنفسی نوزاد شود. زمانی که مری تحریک می‌شود، نوزاد ممکن است کمتر غذا بخورد؛ چرا که آن‌ها یاد می‌گیرند که با کاهش مقدار غذا از بروز رفلاکس جلوگیری کنند. تحریک مداوم مری می‌تواند منجر به خونریزی خفیف یا مزمن شود و همچنین ممکن است تنگی مری را به همراه داشته باشد. از سوی دیگر، تحریک حنجره و راه‌های هوایی می‌تواند علائم تنفسی را ایجاد کند و در موارد شدیدتر، آسپیراسیون ممکن است به ذات‌الریه منجر شود.
برای کاهش رفلاکس در نوزادان، لازم است اقداماتی را انجام دهید تا به نتایج مطلوب دست یابید:
با رعایت این نکات می‌توانید به کاهش علائم رفلاکس در نوزادان کمک کنید.
اگر تغییرات در سبک زندگی و داروها نتوانند علائم رفلاکس نوزاد را کاهش دهند، ممکن است جراحی ضروری باشد. در این روش، جراح دریچه‌ای که مری را به معده متصل می‌کند، تقویت می‌کند تا از برگشت اسید به مری جلوگیری شود. این نوع جراحی به ندرت برای نوزادان انجام می‌شود و اغلب زمانی پیشنهاد می‌شود که رفلاکس منجر به مشکلات تنفسی شدید یا مانع از رشد طبیعی نوزاد شده باشد. یکی از روش‌های متداول جراحی، فوندوپلیکاسیون است که در آن معده به دور بخش انتهایی مری پیچیده می‌شود. همچنین کپسول ابستاپ کارن را نیز مشاهده نمایید.
رفلاکس نوزادان یکی از مشکلات شایع در این گروه سنی به شمار می‌آید. به طور کلی، رفلاکس معده به حالتی اطلاق می‌شود که محتویات معده به سمت مری حرکت می‌کند. این مشکل ممکن است به نظر برسد که مختص بزرگسالان است، اما در واقع در نوزادان و کودکان نیز به وفور مشاهده می‌شود. در نوزادان، سیستم گوارشی هنوز به طور کامل توسعه نیافته و ممکن است به راحتی دچار اختلالاتی مانند رفلاکس شود. این وضعیت می‌تواند باعث ناراحتی و نگرانی برای والدین شود؛ چرا که نوزادان ممکن است پس از تغذیه دچار سوزش سر دل، استفراغ یا ناراحتی‌های دیگر شوند.
0 دیدگاه