منیزیم برای افسردگی یکی از موضوعات مهم در حوزه سلامت روان به شمار می‌رود. این ماده معدنی حیاتی که در بیش از 300 واکنش بیوشیمیایی بدن نقش داشته، می‌تواند اثرات مستقیمی بر عملکرد مغز، تنظیم خلق‌وخو و کاهش علائم افسردگی داشته باشد. باید بدانید که ارتباط معناداری بین کمبود منیزیم و افسردگی وجود دارد و مصرف کافی آن می‌تواند به عنوان یک راهکار مکمل در کنار درمان‌های اصلی، به بهبود حال روحی افراد کمک نماید.
منیزیم برای افسردگی (Magnesium) از طریق کنترل هورمون استرس (کورتیزول)، تنظیم انتقال‌دهنده‌های عصبی و کاهش التهاب مغزی به بهبود علائم افسردگی کمک می‌کند. مکانیسم‌های اصلی تاثیر منیزیم بر افسردگی بسیار پیچیده و چندوجهی هستند. این ماده معدنی درست مثل یک تنظیم‌کننده اصلی در سیستم عصبی عمل می‌نماید. در این بخش به بررسی نقش‌های کلیدی آن خواهیم پرداخت:
منیزیم به تنظیم محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) که سیستم پاسخ به استرس بدن است، کمک می‌کند. این ماده معدنی می‌تواند از ترشح بیش از حد هورمون کورتیزول (هورمون استرس) جلوگیری کند. سطح بالای کورتیزول به طور مستقیم با افسردگی مرتبط است.
منیزیم فعالیت گیرنده‌های N-methyl-D-aspartate (NMDA) را در مغز کنترل می‌نماید. فعالیت بیش از اندازه این گیرنده‌ها توسط انتقال‌دهنده عصبی گلوتامات، می‌تواند به سلول‌های عصبی آسیب وارد کند و منجر به بروز افسردگی و اضطراب شود. منیزیم با مسدود نمودن اندکی از این گیرنده‌ها، از تحریک بیش از حد آن‌ها جلوگیری نموده و اثر آرام‌بخش و ضد افسردگی دارد.
اگرچه منیزیم به طور مستقیم سروتونین تولید نمی‌کند، اما وجود آن به منظور تبدیل اسید آمینه تریپتوفان به سروتونین (هورمون شادی) ضروری خواهد بود. کمبود منیزیم می‌تواند این فرآیند را مختل نموده و به کاهش سطح سروتونین و در نهایت، تغییرات منفی در خلق و خو منجر شود.
التهاب عصبی (Neuroinflammation) یکی از عوامل کلیدی در پاتوفیزیولوژی افسردگی است. منیزیم دارای خواص ضدالتهابی قوی بوده و می‌تواند سطح پروتئین‌های التهابی نظیر پروتئین واکنشی C (CRP) را در بدن کاهش دهد.
خستگی مزمن، بی‌خوابی، ضعف عضلانی، استرس و اضطراب و تحریک‌پذیری از علائم شایع کمبود منیزیم محسوب می‌شوند که با نشانه‌های افسردگی همپوشانی دارند.
کمبود منیزیم و افسردگی اغلب علائم مشابهی با یکدیگر دارند که تشخیص را دشوار می‌سازد. در صورتی که چندین مورد از علائم زیر را تجربه می‌کنید، ممکن است سطح منیزیم بدن شما پایین باشد:
بررسی سطح منیزیم از طریق آزمایش خون انجام شده و به تشخیص قطعی کمک می‌کند، هرچند سطح سرمی منیزیم همواره نشان از ذخایر کلی بدن نیست.
همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله تاثیر داروی ویاس بر تمرکز، افسردگی و کاهش وزن چیست؟ را نیز مطالعه نمایید.
نواع منیزیم با جذب بالا و توانایی عبور از سد خونی-مغزی مانند منیزیم ال-ترئونات (Magnesium L-threonate) و منیزیم گلیسینات (Magnesium Glycinate) بهترین گزینه‌ها هستند. همه مکمل‌های منیزیم یکسان ساخته نشده‌اند. تفاوت اصلی در فرم منیزیم بوده که به یک مولکول دیگر متصل شده و بر میزان جذب ( فراهمی زیستی) و عملکرد آن در بدن اثر می‌گذارد.
این فرم در چرخه تولید انرژی بدن (کربس) نقش داشته و قادر است به کاهش خستگی و دردهای عضلانی مرتبط با افسردگی و فیبرومیالژیا کمک کند.
این فرم از منیزیم‌به طور خاص برای سلامت مغز طراحی شده است. ال-ترئونات به طور چشمگیری از سد خونی-مغزی عبور نموده و غلظت منیزیم را در سلول‌های مغزی بالا می‌برد. این ویژگی آن را به بهترین گزینه برای بهبود عملکرد شناختی، حافظه و درمان افسردگی با مکمل تبدیل کرده است.
این فرم از اتصال منیزیم به اسید آمینه گلیسین تشکیل شده است. گلیسین خود یک انتقال‌دهنده عصبی آرام‌بخش است. به همین دلیل، منیزیم گلیسینات اثری دوچندان در کاهش اضطراب، بهبود کیفیت خواب و آرام‌سازی سیستم عصبی دارد. جذب آن بسیار بالاست و در اغلب موارد عوارض گوارشی ایجاد نمی‌کند.
ترکیبی از منیزیم و اسید آمینه تورین است. هم منیزیم و هم تورین به آرام کردن سیستم عصبی و حمایت از سلامت قلب و عروق کمک بسزایی می‌کنند. این فرم نیز برای کسانی که همزمان با افسردگی، استرس و مشکلات قلبی را تجربه می‌کنند، گزینه‌ی مناسبی است.
دوز موثر در اغلب موارد بین 250 تا 450 میلی‌گرم منیزیم خالص در روز است و بهترین زمان مصرف آن، عصر یا قبل از خواب است. تعیین دوز مصرفی می‌بایست با مشورت پزشک یا متخصص تغذیه صورت گیرد؛ چرا که به سن، جنسیت، وضعیت سلامتی و شدت کمبود بستگی دارد. با این وجود، دستورالعمل‌های کلی به شرح زیر است:
اکثر مطالعات بالینی که تاثیر منیزیم بر افسردگی را بررسی کرده‌اند، از دوزهای بین 248 تا 500 میلی‌گرم منیزیم خالص در روز استفاده کرده‌اند. همیشه برچسب مکمل را بررسی نمایید تا ببینید هر قرص حاوی چه مقدار منیزیم خالص است.
از آنجایی که منیزیم اثر آرام‌بخش دارد و به بهبود کیفیت خواب کمک می‌کند، بهترین زمان مصرف منیزیم برای افسردگی و استرس، حدود 1 تا 2 ساعت پیش از خواب است. مصرف آن همراه با یک وعده غذایی کوچک می‌تواند به جذب بهتر و جلوگیری از ناراحتی معده کمک نماید.
بله، امکان‌پذیر است، اما نیازمند یک رژیم غذایی بسیار غنی و متعادل است. بهترین منابع غذایی منیزیم در ادامه آمده است:
قطعا خیر. منیزیم برای درمان افسردگی باید به عنوان یک روش مکمل و کمکی در نظر گرفته شود، نه یک جایگزین برای داروهای تجویز شده توسط روانپزشک. افسردگی یک بیماری جدی بوده و در نهایت درمان آن نیازمند نظارت حرفه‌ای است.
مصرف منیزیم برای افسردگی یک عامل کلیدی به شمار می‌رود. این ماده معدنی ضروری با تنظیم عملکرد مغز، کاهش استرس و مبارزه با التهاب، نقشی حیاتی در حفظ سلامت روان ایفا می‌کند. کمبود منیزیم و افسردگی ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر دارند و اطمینان از دریافت کافی این ماده معدنی از طریق رژیم غذایی غنی یا مکمل‌های باکیفیت (مانند منیزیم گلیسینات و ال-ترئونات) می‌تواند گامی هوشمندانه در مسیر بهبود خلق‌وخو و افزایش کیفیت زندگی باشد. همچنین قرص منیزیم پلاس یوروویتال را نیز ببینید.
1. چقدر طول می‌کشد تا تاثیر منیزیم برای افسردگی مشخص شود؟
اثرات منیزیم فوری نیست. برخی افراد ممکن است طی یک تا دو هفته بهبود در کیفیت خواب و کاهش اضطراب را احساس کنند، اما مشاهده تغییرات قابل توجه در علائم افسردگی ممکن است بین 4 تا 12 هفته زمان ببرد.
2. آیا مصرف مکمل منیزیم عوارض جانبی دارد؟
منیزیم در دوزهای استاندارد (زیر 450 میلی‌گرم در روز) برای اکثر افراد بی‌خطر است. شایع‌ترین عارضه جانبی، به خصوص با فرم‌های با جذب پایین مانند اکساید، اسهال و ناراحتی گوارشی است. انتخاب فرم‌های با جذب بالا مانند گلیسینات این عوارض را به حداقل می‌رساند.
3. آیا می‌توانم همزمان با داروهای ضد افسردگی (SSRIs) مکمل منیزیم مصرف کنم؟
بله، در اکثر موارد مصرف همزمان منیزیم با داروهای SSRI (مانند سرترالین یا فلوکستین) بی‌خطر و حتی مفید است. منیزیم می‌تواند برخی از عوارض جانبی این داروها را کاهش داده و اثربخشی آن‌ها را تقویت کند.
0 دیدگاه